DOSTLUK

             &DOST DOST DEDİĞİN&

   İnsanın hayat boyu güvendiği bir dostu olmalı.Hayat boyu diyorum çünkü;zaman içinde gelip geçen, dost olduğunu düşündüğümüz ama araya  yollar yıllar girince hiç aklımıza gelmeyen   arkadaşlıklardan  bahsetmiyorum.

  Öyle dostluklar ki bunlar  Hz.Ebubekir’le Hz. Muhammed’in dostluğu gibi.

 Onların dostluk temelleri Peygamberimiz Hz. Muhammed’e (SAV) peygamberlik gelmeden önce atılmıştı.Bu  birbirlerine olan güçlü bağları, İslamiyetin yayılmasını kolaylaştırdı.Onların dostlukları bizlere en güzel örnek oldu.

  İşte; örnek olan dostluğun kahramanlarından biri Peygamberimiz Hz Muhammed Mustafa (SAV) diğeri O'nun yareni Hz. Ebubekir. Biri peygamber diğeri O’nun dostu.Dostluk kavramının karşılığı olan iki muhteşem insan.

  Dostlukları  Hz Muhammed’in  (SAV) Cebrail'den aldığı ayetlere ilk inananlardan biri olmasına vesile  olmuş  Hz Ebu Bekir’in.Ve bu vesile ile Hz Ebu Bekir o muhteşem ayetlari alır almaz iman etmiş.Çünkü Peygamberimizi çok iyi tanıyor,güveniyor ve seviyordu . O’ nun söylediği her şeyin gerçek olduğunu biliyordu.Ve o kadar iyi tanıyordu ki Peygamberimizin asla yalan söylemeyeceğine emindi.Ve Peygamberimizde  Hz Ebu Bekir’i çok seviyor ve  güveniyor du.Bu birbirlerine olan samimi ilişkileri onları birbirlerinin gönül dostu olmalarını sağlamıştı.

  Onların aralarındaki bu örnek  dostluk bağını maalesef bizler hiç anlayamacağız.(Kendi adıma ben şimdiye kadar anlayamadım)

   Maalesef bizler dostluk kavramını içi boşaltılmış cam sürahi gibi  kullanmaya devam edeceğiz.Güvensiz,sevgisiz,saygısız sahte arkadaşlıklarla  ömrü hayatımızı geçireceğiz.

   Ama yine de  böyle dostlara sahip olunabilir mi  bilmiyorum ama ben  bana her anlamda destek veren, öğreten ,seven  gönül dostum hatta dostlarım olsun çok isterdim.

  RABBİM  BİZLERİ, GÖNÜL DOSTLARININ, MUHABBET SOFRALARINDAN NASİPLENEN, KULLARINDAN EYLESİN.